Hükümet, Yaşam Maliyetleriyle Mücadele İçin Tedbirler Üzerinde Çalışıyor

Mayıs 2022'de Adelaide'de bir dolarlık madeni para sallayan Başbakan Albanese, "Bu kötü şans değil, kötü politika sonucu maaşların yaşam maliyetlerine yetişememesi" demişti. Şimdi başbakan olarak, bu sorun onun yükü haline geldi.

Maaşlar artmaya başlamış olsa da, hâlâ enflasyona yetişemiyor. Sağlık Bakanı Mark Butler, Başbakan Albanese'nin çalışma haftası ortasında İşçi Partisi milletvekillerini Canberra'ya çağırmasının ardından, hükümetin daha fazlasını yapması beklentisi olduğunu belirtti. Butler, "Bu konuda harekete geçmek istiyoruz, işte bu yüzden başbakan meclis grubunu tekrar bir araya çağırdı" dedi.

Ancak muhalefetin gölge hazinedarlık bakanı Angus Taylor, bunun "akışa göre politika" gibi göründüğünü söyledi. Taylor, "Bu, gerçek sorunlarla yani Avustralyalıların uzun süredir hissettiği acıyla uğraşmaktan ziyade siyasete benzemekte" dedi. "Ortalama bir Avustralyalının yaşam standardı, dünyadaki diğer büyük gelişmiş ülkelerden daha fazla düştü."

Hükümetin atacağı her adımda, zaten baskı altındaki bir ekonomiyi daha da ısıtmamaya dikkat etmesi gerekiyor. Deloitte Access Economics'in lider ortağı Pradeep Philip, buna "goldilocks paradoksu" adını veriyor. Philip, "Hükümetin, gerçekten ihtiyacı olanlara yardım sağlaması ve ihtiyacı olmayanlara yardım etmemesi gerekiyor" dedi. "Gerçek maaşlar uzun süredir durağan ya da negatif. Kişisel gelir vergilerindeki vergi yükü artıyor."

Haziran 2021'den beri maaşlar, yaşam maliyetleri tarafından geride bırakıldı. Maaş artışı ile enflasyon arasındaki fark giderek büyüdü ve 2022'nin sonlarında zirveye ulaştı. Fark daralmaya başlasa da, toplam etkisi hanehalkı acısını daha da arttırdı.

Enerji faturası indirimi veya başka bir mütevazı önlem olsun, enflasyonu tamamen dengelemek mümkün değil ancak hükümet bir şeyler yapmak istiyor.